Παρακολούθησα στο ERTFLIX την ταινία CAPERNAUM και είμαι συγκλονισμένη. Περπάτησα στα μονοπάτια της μνήμης και συνάντησα ανάλογες εικόνες στην πορεία μου ως Κοινωνική Λειτουργός 35 τόσα χρόνια. Φτωχογειτονιές, παράγκες, παιδιά γυμνά, πεινασμένα, κλάματα και κραυγές απόγνωσης, παρακάλια, “πάρτε μας από δω”. Παιδιά απελπισμένα που κοιτούσαν έναν κόσμο αόρατο, οδυνηρό, που δεν ζούσαν την παιδική αθωότητα αλλά τους ξυλοδαρμούς, την κακοποίηση, την εξαθλίωση και την εκμετάλλευση από το ίδιο τους το περιβάλλον. Προσπάθησα μέσα από ένα ταξίδι δυσκολιών και εμποδίων να τους παράσχω φροντίδα, βοήθεια και προστασία μέσα στον αμείλικτο κόσμο που έφτιαξαν γι αυτά οι μεγάλοι. Δυστυχώς αυτός ο κόσμος δεν αλλάζει..
Όμως: “Εγώ θα είμαι πάντα στο πλευρό αυτών που δεν έχουν Τίποτα και στους οποίους δεν επιτρέπεται καν να απολαύσουν Ειρηνικά το Τίποτα που έχουν!”
“Federico Garsia Lorca.