Δεν αφήνει τα παιδιά της να αυτενεργήσουν και να διακινδυνεύσουν.
Πραγματοποιεί όλες τους τις επιθυμίες. Ελέγχει χωρίς να φαίνεται.
Ταυτοποιείται με τα παιδιά της από τη γέννησή τους : ” Γεννήσαμε – Θηλάσαμε – Τρώμε τη κρέμα μας – Περπατήσαμε – Πάμε Παιδικό- Είμαστε Α΄ Δημοτικού -Περνάμε την εφηβεία μας- Δίνουμε Πανελλήνιες – Παντρευτήκαμε – ” Δεν μας έκανε και τον χωρίσαμε ” μου είπε κάποτε μια κυρία 70 ετών, που ήλθε στο γραφείο μαζί με τη κόρη της για να ζητήσουν συμβουλές πως θα αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που εμφάνισαν τα εγγόνια- παιδιά μετά το διαζύγιο της κόρης.
Παραθέτω τη προσωπικότητα που αναπτύσσει το παιδί της ” Μαμάς – Κλώσσας ” από το βιβλίο της Αλκυόνης Παπαδάκη : “Ξεφυλλίζοντας τη Σιωπή” —
Αφού δε σε άφησαν ν΄ανακαλύψεις τον κόσμο ως παιδί . Σε στόλισαν στο σαλόνι σαν λουλούδι εσωτερικού χώρου. Σαν κατοικίδιο ράτσας, που η θέση του ήταν μόνο στον καναπέ.
Αφού δε σ’ άφησαν να γρατζουνιστείς , να φοβηθείς, να πληγωθείς,να διεκδικήσεις, να χάσεις και να κερδίσεις.
Αφού δε σ’ άφησαν, με δυο λόγια, να ξύσεις τα νύχια σου στα βράχια της ζωής. Τι άλλο περίμενε κανείς να γίνεις ;
Ένας χοντρομαλάκας, με λοφίο !