Κάποτε ένας άνθρωπος παρατηρούσε ώρες ατέλειωτες μια πεταλούδα, που προσπαθούσε να βγει από το κουκούλι της.
Είχε καταφέρει να κάνει μια μικρή τρύπα αλλά το σώμα της ήταν πολύ μεγάλο για το άνοιγμα.
Έπειτα από πολλή ώρα φάνηκε να έχει χάσει τις δυνάμεις της και στάθηκε ακίνητη.
Τότε ο άνθρωπος αποφάσισε να βοηθήσει την πεταλούδα.
Μ’ ένα ψαλίδι άνοιξε το υπόλοιπο κουκούλι και την απελευθέρωσε αμέσως.
Το σώμα της όμως ήταν μαραμένο και μικρό και τα φτερά της δεν είχαν ξεδιπλωθεί.
Ο άνθρωπος συνέχισε την παρακολούθηση αναμένοντας, ότι κάποια στιγμή τα φτερά της θα ξεδιπλώνονταν και θα πετούσε.
Τίποτε όμως δεν έγινε.
Στην πραγματικότητα, η πεταλούδα σερνόταν το υπόλοιπο της ζωής της με άτονο σώμα και μαζεμένα φτερά ανίκανα να πετάξουν.
Ο άνθρωπος, με όλη την καλοσύνη και προθυμία του να βοηθήσει δεν καταλάβαινε ότι το στενό κουκούλι και
η προσπάθεια να περάσει από το μικρό άνοιγμα, ήταν ο τρόπος της φύσης να την εκπαιδεύσει και να δυναμώσει τα φτερά της.
Καμιά φορά η επιπλέον προσπάθεια είναι ακριβώς αυτό που μας προετοιμάζει για το επόμενο εμπόδιο.
Όποιος αρνείται αυτή την προσπάθεια ή δέχεται λανθασμένη βοήθεια, θα σταθεί ανίκανος να νικήσει την επόμενη μάχη και ποτέ δε θα καταφέρει να πετάξει ως τον προορισμό του!
PAULO COELHO